Estimated reading time: 2 minuten
Wat is liefde? Wanneer kom je erachter of het echte liefde was? De ervaring zal het leren. Als je jezelf een paar vragen stelt: ‘Waarom ben ik bij deze man of vrouw?’ Dan kom je er volgens mij achter de werkelijke reden dat je bij hem of haar bent. Is het vanuit egoïsme? Houd je echt van die persoon? Hoe ver ben je bereid voor deze relatie te gaan?
Zelfbeoordelingen
Zelfbeoordelingen als: ‘Het is slecht dat ik nog single ben’, ‘ik moet anders zijn’, ‘een relatie is een must, want dat hoort zo.’ Deze en andere soortgelijke kritische stemmetjes helpen niet om liefdevolle situaties aan te trekken. Dat is tenminste mijn ervaring.
Echte liefde is als goede wijn
Neem je genoegen met wie er voorbij komt? Of zoals de Perzische filosoof en dichter Jalal ad-Din Rumi het omschreef in een van zijn gedichten met de strekking: ‘Voor de liefde moet je helemaal gaan, niet halfslachtig. Of stop je bij iedere wijnwinkel om goedkopere wijn te drinken?’
Het gedicht van deze soefi dichter raakte mij. Echte liefde is als goede wijn; je wacht erop, je laat het rijpen. Kwaliteit boven kwantiteit. En toch plaats ik daar (vanuit angst) evengoed vraagtekens bij. Want hoe lang ben je bereid om te wachten op je prins of prinses? Hoeveel offers wil je brengen?
Liefde die ver gaat
Ik heb aanschouwd dat liefde ver kan gaan, zoals: een onbekende die de treindeuren voor je opentrekt, terwijl zijn handen (bijna) klem zaten, een vriendin die bereid was een vriend achterna te reizen, omdat hij na jaren het land zou worden uitgezet. Op zijn minst zijn dat ervaringen die volgens mij duiden op echte liefde. Hoe ver ga jij voor jouw liefde?
